Hoe het gaat in de klas

Lieve schatten,

iedere dag waren er traantjes bij het afscheid, maar vorige week vrijdag kwam Vippie op bezoek in school. Vippie is een verkleed persoon, die ook met z'n boekentas op de rug, naar school kwam. Vippie trok meteen de aandacht van Thomas, maar toen mama ging vertrekken trilde het onderlipje toch eventjes, "Thomasje, als je niet weent, als mama vertrekt, dan krijg je straks die kraan, die je zo graag wou". Hij slikte z'n tranen in, trok z'n stoute schoenen aan (liet de brave schoenen achter) en stapte op Vippie af en gaf hem een hand. Mama verliet de speelzaal, maar keek nog eventjes over het muurtje. Thomas ging flink op de bank zitten, bij de andere kindjes van z'n klas. 's Middags was hij natuurlijk de belofte van mama niet vergeten en gingen we naar Kruitvat, die kraan halen. Het is er een die gevuld is met douchezeep en die van hem was toch quasi op, dus... . Sindsdien weent Thomas niet meer bij het afscheid. Gisteren deed ik alsof z'n kapstokje niet vond om z'n jasje aan te hangen. Hij liep het rijtje af en zei "hier mama" en ja hoor, daar stond z'n figuurtje (een hondje) en z'n naam. Hij had die zelf gevonden! Als ik hem vraag wat hij in de klas heeft gedaan, antwoordt hij steevast "met de auto's en garage gespeeld", maar hij turnt ook met Jules (de educatieve klaspop voor kleuters), tekent en schildert, leert liedjes en gedichtjes.

Hij heeft ook een van de kippen in de ren, een naam gegeven "Aladdin" en elke middag moet ik met hem tot bij de kippen gaan, zodat hij Aladdin een grassprietje kan voederen. 's Middags wil hij niet meer in de buggy, maar wandelt mee met mama en de buggy. Vind ik knap van hem, want we wonen op anderhalve kilometer van school vandaan. Aan het zebrapad stopt hij en kijkt naar rechts en links en hij weet als er geen auto is, dat we over mogen. Zo zie je, kleine jongens worden groot en worden iedere dag ietsje zelfstandiger.

xxx